Concha está profundamente vencellada á súa terra, onde mantén un ciclo harmonioso entre a agricultura, os animais e o medio ambiente. Critica as desigualdades de xénero, lembrando como as mulleres do rural soportan cargas desproporcionadas nos fogares, a miúdo idealizadas como sacrificios naturais. Apaixonada pola conservación dos saberes tradicionais, das paisaxes e das prácticas ecolóxicas, Concha opónse ás políticas económicas que favorecen as macrogranxas e as grandes plantacións. No seu lugar, defende un apoio real ás comunidades rurais e á súa voz na configuración do futuro.