A viaxe de Natalia cara á apicultura comezou en 2013, cando restaurou o muíño da súa familia e descubriu abellas silvestres aniñando nas súas paredes. Con só dúas colmeas e sen experiencia, introduciuse nun sector dominado polos homes. En 2023, profesionalizou o seu traballo, facendo fincapé no papel esencial das abellas na saúde ambiental e na seguridade alimentaria, especialmente a medida que o cambio climático altera os ciclos naturais. Destaca os prexuízos de xénero e a falta de colaboración na comunidade apícola, pero atopa esperanza nas iniciativas rurais lideradas por mulleres que dan prioridade á cooperación.