Paula Serrano, agricultora agroecolóxica da AMAP Quinta Maravilha – Algeruz, Palmela, Setúbal

Quinta Maravilha naceu fai sete anos e medio do desexo de Paula de cambiar a súa vida e dar ao seu fillo “a oportunidade de vivir no campo”. Inspirada polos recordos de infancia da súa avoa Lucinda, agricultora, e polo seu desexo de “facer algo concreto polo mundo”, Paula optou por dedicarse á agroecoloxía. Desde o principio, con todo, sempre soubo que este proxecto non sería só para a súa familia: “Sempre me pareceu lóxico que participase máis xente”, afirma.

Esta visión de comunidade frutificou coa creación da AMAP-Asociación para o Mantemento da Agricultura de Proximidade, nun proceso que se foi construíndo gradualmente e pasou por varias etapas. En AMAP, aos consumidores chámaselles coproductores porque, como explica Paula, “comparten connosco as responsabilidades da produción agrícola”. Participan en dúas asembleas ao ano, unha no outono/inverno e outra na primavera/verán, e unha vez ao mes axudan co traballo de campo, as «ajudadas», que son momentos que combinan traballo e convivencia. Para Paula, este modelo transforma a relación dos consumidores cos alimentos: “É completamente diferente entender de onde veñen os alimentos, os procesos e o traballo que leva producilos”.

Quinta Maravilha conta actualmente con tres agricultoras: Paula, Ana e Maggie, dous das cales traballan a tempo parcial. Ao principio, Henrique tamén participaba, pero agora dedícase máis á construción, axudando de cando en vez. A Quinta inclúe espazos como unha cociña colectiva e pequenas casas para voluntarios e outros visitantes, e teñen plans para abrir unha cociña comunitaria, que permitirá procesar os produtos e implicar a outros produtores e á comunidade local. Como muller agricultora, Paula enfrontouse a moitos retos. A pesar da intención inicial de dividir as tarefas a partes iguais, a carga de traballo acabou repartíndose segundo as habilidades de cada un. “Ao principio, nós sachábamos e el traballaba coas máquinas. Non estou orgullosa diso”, admite Paula.

Ela tamén sente máis o peso da xestión da explotación, asumindo un papel de planificación, especialmente importante nunha produción diversificada na que se combinan funcionalidade e beleza: “O noso horto non é só un horto, tamén queremos que sexa case un xardín”, comparte Paula. É un papel que asume pola preocupación de garantir a estabilidade económica e o equilibrio entre as horas de traballo, a vida familiar e outras actividades que tamén goza facendo. A maternidade reforzou a súa preocupación por crear un proxecto sostible a longo prazo, tanto desde o punto de vista económico como de conciliación laboral e familiar. Facer o traballo máis colectivo, diversificar os ingresos e planificar coidadosamente as actividades son algunhas das solucións que atopou para facer fronte a estas esixencias. Estar nun colectivo é moi bo para pensar estratexias e formas de actuar, “para que todos podamos superar as nosas necesidades”, afirma.

En canto ás axudas agrícolas, Paula lamenta que “o financiamento non é para a escala de agricultura que estamos a facer”, xa que favorece os monocultivos e as grandes explotacións. Sen financiamento, o proxecto atopou a súa forza no colectivo, no barrio e na familia. “Se non fora por iso, non estariamos onde estamos”, recoñece. “Estou moi orgullosa desta AMAP e sinto que como colectivo estamos a facer un gran traballo”, di Paula. Para ela, o apoio mutuo, a aprendizaxe colectiva e a conexión coa terra son a esencia do proxecto. “Estamos facendo unha pequena burbulla que pode estenderse”, conclúe, demostrando que Quinta Maravilha é algo máis ca un proxecto agrícola.

Páginas: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24